Brak zapłaty za naprawę samochodu nie upoważnia warsztatu do niewydania samochodu jego właścicielowi/posiadaczowi ...

Zdarza się niejednokrotnie w praktyce gospodarczej, że usługa, czy dzieło świadczone przez zakład naprawczy na samochodzie klienta (np. naprawa blacharska, naprawa mechaniczna) z różnych względów nie zostaje w umówionym terminie zapłacona przez tegoż klienta.

Poprzez ujawnienie przez pracodawcę wynagrodzenia pracownika osobom postronnym może dojść do naruszenia dobra osobistego pracownika ...

Przepisy Kodeksu pracy nie zawierają wprost przepisów regulujących ochronę tajemnicy wysokości wynagrodzenia pracownika za pracę, jednakże taka ochrona została udzielona przez judykaturę oraz doktrynę w drodze interpretacji przepisów Kodeksu cywilnego.

Nagrywanie rozmów - możliwość użycia dowodu z nagrań w procesie ...

Problematyka ochrony szerokiego katalogu dóbr osobistych regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego, w szczególności wskazać należy na przepisy art. 23 i 24 KC.

W pierwszej kolejności wyjaśnienia wymaga termin dobra osobiste człowieka, którym ustawodawca posługuje się w przepisach art. 23 i 24 KC. Zgodnie z klasyczną już definicją tego pojęcia, zaproponowaną przez przedstawiciela doktryny, termin dobra osobiste człowieka należy rozumieć jako: „uznane przez system prawny wartości obejmujące fizyczną i psychiczną integralność człowieka, jego indywidualność oraz godność i pozycję w społeczeństwie, co stanowi przesłankę samorealizacji osoby ludzkiej” oraz „Są to dobra nieodłącznie związane z człowiekiem i to bez względu na stan jego psychiki i stopień wrażliwości” (por. prof. Z. Radwański - Prawo cywilne – część ogólna, Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2005, str. 160-161). Przepisy Kodeksu cywilnego zawierają w art. 23 KC jedynie przykładowy katalog dóbr osobistych człowieka. Wprost wymienione zostały dobra osobiste takie jak zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Pamiętać jednak należy, iż zarówno judykatura, jak i doktryna prawa cywilnego dokonują niejednokrotnie twórczej wykładni terminów zawartych w art. 23 KC, wciąż poszerzając katalog wartości powszechnie uznawanych w społeczeństwie, które zakwalifikować możemy jako dobra osobiste człowieka.

Prawa i obowiązki pracodawcy w przypadku przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę

Analiza prawna zagadnienia przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę

I Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę

    Problematyka przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę uregulowana jest w art.23 (1) Kodeksu pracy. Ustawodawca zawarł w tym przepisie instytucję przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę. Zgodnie z poglądami przedstawicieli doktryny podstawą takiego przejścia może być każda czynność prawna lub zdarzenie w wyniku którego następuje objęcie zakładu lub jego części przez inny podmiot (zmiana podmiotowa pracodawców). Przykładem takiej czynności prawnej może być umowa sprzedaży lub umowa dzierżawy. Konieczne jest posiadanie przez daną jednostkę organizacyjną, która przechodzi na innego pracodawcę: